2 yıldır beklediğim filmdi Nefes... 2 yıl önce ilk fragmanını izlediğimde gerçekten de nefesimi tutarak izlemiştim. Nefes fragmanlarıyla da Türk sinemasının en başarılı örneklerini veren filmdir bana göre. Türk sinemasında fragmanlar nedense çok özensiz hazırlanır hep. Oysa fragman bir filmi satabilmek için en önemli tanıtım aracıdır. Öyle ki Amerikan sinemasında fragmanların ne derece önemli olduğunu görebiliriz.Fragmanını izleyip "ne müthiş filme benziyor" dediğimiz ve vizyona girer girmez sinema salonuna bizi koşturan örnekler mutlaka olmuştur. Film gereçkten iyidir ya da kötüdür o ayrı... Ama Nefes'in sadece fragmanıyla sattıracak bir film olmadığı belliydi.Müzikler, sahneler ve diyaloglar çok sağlam bir filmin geldiğini bize önceden haber veriyordu. Bu filmin, daha vizyona girmeden gişe rekorlarını kıracağını iddia etmiştim. Yanılmadım... Bugün itibariyle 1 milyon 200 bin kişiyle listenin en başında yer alıyor! Filmin yönetmeni Levent Semerci aslında bir reklam yönetmeni. Ve ben reklam yönetmenlerinin çevirdiği filmlerden büyük keyif alıyorum. Görsellik tavan yapıyor! Işık, kurgu, kadrajlar çok başarılı oluyor. Örneğin yine bir reklam yönetmeni olan Ezel Akay'ın da bu anlamda filmleri çok başarılıydı. "Neredesin Firuze" ve "Hacivat ile Karagöz Neden Öldürüldü?" filmleri görsel açıdan güzel örneklerdi(senaryolar tartışılabilir).
Oysa Nefes sadece görsel açıdan değil senaryo bakımından da bir usta işi olmuş. Milliyetçilik propagandası yapılmadan da savaş filmi çekilebileceğini gösteriyor. "Olanı" ne eksilterek ne de abartarak anlatıyor. Diyaloglardaki felsefi pasajlar izleyiciyi düşündürüyor ve yaşananları sorgulamaya itiyor. Aralara serpiştirilen nüktedan unsurlar kasvetli atmosferi dağıtarak izleyiciye "nefes" aldırıyor. Müzikler ise duyguları çok iyi tamamlıyor. Oyunculuk açısından da vasatın altına inen yok. Son bölümdeki karakol baskını sahnesi ise Türk sinema tarhinin en iyi örneklerinden olmuş. O baskını resmen yaşıyor ve geriliyorsunuz. "Bitsin artık yeter" diyorsunuz. Ama film bitmesin istiyorsunuz! Nefes'ten çıktıktan sonra adeta kamyon çarpmışa döndüm. Ağzımı bıçak açmıyordu. 2 saat kendime gelemedim. Üzerimde bıraktığı etki "ağır" oldu. Hele bir de askerliğin ne demek olduğunu biliyorsanız filmi başka türlü izliyorsunuz. Filmdeki diyalogları çok farklı bir süzgeçten geçiriyorsunuz. O yüzden kadın izleyicilerle erkek izleyiciler mutlaka farklı anlamlar yükleyecektir bu filme. Ama beğenmemek en azından bu film için verilen emeğe, alın terine saygı duymayan olmayacaktır. Film ekibinin 2 yıl boyunca Antalya'nın dağlarında verdiği özverili mücadele bile tek başına takdir edilmesi gereken bir olay. Türk sinemasına böyle bir yapıtın kazandırılmış olması bir sinemasever olarak benim göğsümü kabarttı. Emeği olan herkese teşekkür ederim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder